Γνωστοί-άγνωστοι
οι χαμένοι οι δονκιχώτες
Που
πέφτουν στις παγίδες των ονείρων τους
Και
τρέχουν να πολεμήσουν τα τέρατα του κόσμου
Με
χάρτινα σπαθιά και κάτω τις ασπίδες τους
Γνωστοί-άγνωστοι
οι πολύχρωμοι οι κλόουν
Που
κλαίνε μόλις κλείσει η αυλαία
Και
αφήνουν τα μπαλόνια τους διάσπαρτα στους δρόμους
Μήπως
και κάποιο κάποτε φέρει πίσω τις ελπίδες
τους
Γνωστοί-
άγνωστοι οι απρόσωποι ζωγράφοι
Που
έχουν πλέον ξεμείνει από χρώμα οι παλέτες τους
Και
προσπαθούν με αόρατα πινέλα,
Μα
κυριότερος γνωστός -άγνωστος , εσύ
Που
κάθεσαι πετρωμένος στον καναπέ του σαλονιού σου
Περιμένοντας
αδρανής και υπάκουος
Μια
επανάσταση που δεν πρόκειται να γίνει
ΤΑΝΙΑ ΧΑΛΚΙΑ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου